Uzun zamandır öğrenci topluluklarına ücretsiz eğitimler verip konuşmalar yapıyorum. Yaptığım her konuşma, eğitim için nerdeyse sürenin 4-5 katı kadar zaman harcayarak hazırlık yapıyorum. Kendi temel konularım olan, yıllarca dersini verip, kitap dahi yazdığım konular da dahil buna. Her seferinde, yeni bir şey var mı, değişen bir şey var mı, aman bir şey kaçırıp çocukları yanlış yönlendirmeyeyim telaşı var.
Dün yine bir mühendislik öğrencilerinin bir topluluğuna bir saat “Fikir Geliştirme” anlattım, ve bu güne dek yaptığım en kötü konuşmalardan biri oldu benim tüm hazırlıklarıma rağmen. Ben bile zevk almadım yaptığım işten, kim bilir çocuklar ne hissetti.
Bunun temel nedeni, benim harcadığım hazırlık zamanı kadar en bu işi düzenleyenlerin de hazırlık yapmaları gereği idi ki, yapmadılar. O zaman da onların başarısızlığı ister istemez benim başarısızlığım oldu.
Olay işin başından beri ilgisiz gelişti, başlık belli ancak ne bekledikleri belli değil bu geniş başlıktan. Neyse ben kendime göre bir şeyler hazırladım.
Etkinlikten 2 gün önce toplantı linki geldi, toplantı DISCORD üzerinden, ilk kez duyuyorum, hiç kullanmadım. ZOOM üzerinden olmaz mı diye sordum, ZOOM’a çok hakimim, DISCORD’u ise duymadım bile. Ancak bir gün sonra yanıt geldi, olmazmış.
O zaman bir prova yapalım dedim, dün 11 de buluşmak için anlaştık. Bu arada ben yine saatler harcayarak bir şeyler öğrenmeye çalıştım ancak tanıdık bir kullanıcı bulamadığım için başarısız oldum.
11 de bilgisayar başında beklemeye başladım, hiç ses yok. 54 dakika sonra ağır bir mesaj bırakarak işime gücüme bakmaya başladım.
Tabi çok başarısız, keyifsiz ve muhtemelen bir işe yaramayan bir toplantı oldu.
Harcadığım süreye, emeğe acıdım.
Yıllardır anlattığım şeyleri tekrar anlatırken ki heyecanımın yarısını etkinliği düzenleyenler duymadığı için, işi ucundan tuttukları için, işi laf olsun diye yaptıkları için BEN BAŞARISIZ OLDUM.
Maalesef bu günlerde işi ucundan tutma, hazırlığa önem vermeme, işi olsun da nasıl olursa olsun diyen yaklaşımlara çok şahit olmaya başladım.
Her işin başı hazırlıktır, meslek hayatına girerken yapmadığınız bu hazırlıların bedelini çok ağır ödüyorsunuz.
Benim aldığım ders ise, işini ciddiye almayan hiçbir etkinliğe zaman ayırmamak. Ben o zamanı çok daha verimli, keyifli kullanabilirim.
Tufan,cığım tamamen sana katılıyorum. Hazırlıkta aynı duyguları ben de yaşıyorum. Ne demişler
İşin %75şi planlama %25,i uygulama görüşmek üzere sevgiler Bülent